sinus

sinus
1.
sĭnus, ūs, m.
I.
In gen., a bent surface (raised or depressed), a curve, fold, a hollow, etc. (so mostly poet. and in postAug. prose): draco... conficiens sinus e corpore flexos, folds, coils, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106; so Ov. M. 15, 689; 15, 721:

sinu ex togā facto,

Liv. 21, 18 fin. —Of the bag of a fishing-net:

quando abiit rete pessum, tum adducit sinum (piscator),

Plaut. Truc. 1, 1, 15; so Juv. 4, 41;

and of a hunter's net,

Mart. 13, 100; Grat. Cyn. 29;

also of a spider's web,

Plin. 11, 24, 28, § 82.—Of the bend or belly of a sail swollen by the wind:

velorum plenos subtrahis ipse sinus,

Prop. 3, 9 (4, 8), 30;

and so with or without velum,

Tib. 1, 3, 38; Verg. A. 3, 455; 5, 831; Ov. A. A. 3, 500; Luc. 6, 472; Sil. 7, 242; Quint. 10, 7, 23; 12, 10, 37 al.—Of hair, a curl, ringlet:

ut fieret torto flexilis orbe sinus,

Ov. Am. 1, 14, 26; id. A. A. 3, 148.— Of the curve of a reaping-hook:

falcis ea pars, quae flectitur, sinus nominatur,

Col. 4, 25, 1 sq. —Of bones, a sinus:

umeri,

Cels. 8, 1 med.; cf.

ulceris,

id. 7, 2 med.:

suppurationis ferro recisae,

Col. 6, 11, 1; Veg. 4, 9, 3.—
II.
In partic.
A.
The hanging fold of the upper part of the toga, about the breast, the bosom of a garment; also the bosom of a person; sometimes also the lap (= gremium, the predom. class. signif.; esp. freq. in a trop. sense).
1.
Lit.:

est aliquid in amictu: quod ipsum aliquatenus temporum condicione mutatum est. Nam veteribus nulli sinus, perquam breves post illos fuerunt,

Quint. 11, 3, 137; cf.

decentissimus,

id. 11, 3, 140 sq.:

(Caesar moriens) sinistrā manu sinum ad ima crura deduxit, quo honestius caderet,

Suet. Caes. 82 (for which, of the same:

togam manu demisit,

Val. Max. 4, 5, 6 ); Tib. 1, 6, 18:

praetextae sinus,

Suet. Vesp. 5:

ne admissum quidem quemquam senatorum nisi solum et praetentato sinu,

id. Aug. 35:

ut conchas legerent galeasque et sinus replerent,

id. Calig. 46:

cedo mihi ex ipsius sinu litteras Syracusanorum,

Cic. Verr. 2, 5, 57, § 147:

aurum in sinu ejus invenerunt,

Quint. 7, 1, 30:

paternos In sinu ferens deos,

Hor. C. 2, 18, 27:

nuda genu, nodoque sinus collecta fluentis,

Verg. A. 1, 320:

et fluit effuso cui toga laxa sinu,

Tib. 1, 6, 14; cf.:

micat igneus ostro, Undantemque sinum nodis irrugat Iberis,

Stat. Th. 4, 265:

ad haec, quae a fortunā sparguntur, sinum expandit,

eagerly embraces, grasps, Sen. Ep. 74, 6:

aliquid velut magnum bonum intra sinum continere,

id. Vit. Beat. 23, 3; cf.:

sinum subducere alicui rei,

to reject, id. Thyest. 430.—Prov.:

sinu laxo (i. e. soluto) ferre aliquid,

i. e. to be careless about a thing, Hor. S. 2, 3, 172. —
b.
Transf.
(α).
The purse, money, which was carried in the bosom of the toga (cf. supra, the passage, Quint. 7, 1, 30, and v. crumena; poet. and in post-Aug. prose):

semper amatorum ponderat illa sinus,

Prop. 2, 16 (3, 8), 12:

quo pretium condat, non habet ille sinum,

Ov. Am. 1, 10, 18:

aere sinus plenos urbe reportare, Col. poët. 10, 310: plurium sinum ac domum inplere,

Sen. Ben. 6, 43, 1:

qui etiam condemnationes in sinum vertisse dicuntur... praedam omnem in sinum contulit,

into his purse, Lampr. Commod. 14 fin.:

avaritiae,

Juv. 1, 88.—Hence, M. Scaurus Marianis sodaliciis rapinarum provincialium sinus, the pocketer, i. e. the receiver, Plin. 36, 15, 24, § 116; cf. Tac. H. 2, 92 fin.; 4, 14.—
(β).
Poet., a garment, in gen.:

Tyrio prodeat apta sinu,

Tib. 1, 9, 72; 1, 6, 18:

auratus,

Ov. F. 2, 310:

purpureus,

id. ib. 5, 28:

regalis,

id. H. 13, 36; 5, 71; Stat. S. 2, 1, 133.—
(γ).
The bosom of a person:

manum in sinum alicui Inserere,

Ter. Heaut. 3, 3, 2:

gelu rigentem colubram sinu fovit,

Phaedr. 4, 17, 3:

opposuit sinum Antonius stricto ferro,

Tac. H. 3, 10:

scortum in sinu consulis recubans,

Liv. 39, 43:

tangitur, et tacto concipit illa sinu, i. e. utero,

Ov. F. 5, 256:

usque metu micuere sinus, dum, etc.,

id. H. 1, 45:

horum in sinum omnia congerebant,

Plin. Pan. 45.—
2.
Trop.
a.
The bosom, as in most other languages, for love, protection, asylum, etc. (usu. in the phrases in sinu esse, habere, etc.;

syn. gremium): hic non amandus? hiccine non gestandus in sinu est?

Ter. Ad. 4, 5, 75:

iste vero sit in sinu semper et complexu meo,

Cic. Fam. 14, 4, 3; cf.:

postremum genus proprium est Catilinae, de ejus delectu, immo vero de complexu ejus ac sinu,

id. Cat. 2, 10, 22:

suo sinu complexuque aliquem recipere,

id. Phil. 13, 4, 9; so (with complexus) id. ib. 2, 25, 61:

(Pompeius), mihi crede, in sinu est,

is very dear to me, id. Q. Fr. 2, 13, 1:

Bibulum noli dimittere e sinu tuo,

from your intimacy, id. ad Brut. 1, 7, 2:

praesertim si in amici sinu defieas,

on the bosom, Plin. Ep. 8, 16, 5:

in hujus sinu indulgentiāque educatus,

Tac. Agr. 4; so id. Or. 28; cf.: etsi commotus ingenio, simulationum tamen falsa in sinu avi perdidicerat, i. e. under the care or tuition, id. A. 6, 45 fin.:

confugit in sinum tuum concussa respublica,

i. e. into your arms, Plin. Pan. 6, 3; id. Ep. 8, 12, 1:

optatum negotium sibi in sinum delatum esse dicebat,

committed to his guardianship, care, Cic. Verr. 2, 1, 50, § 131; cf. Plin. Pan. 45, 2:

respublica in Vespasiani sinum cessisset,

Tac. H. 3, 69; 3, 19; Dig. 22, 3, 27:

sinum praebere tam alte cadenti,

protection, Sen. Ira, 3, 23, 6.—
b.
The interior, the inmost part of a thing:

alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes,

in the midst, in the heart of the city, Sall. C. 52, 35:

in urbe ac sinu cavendum hostem,

Tac. H. 3, 38; Sil. 4, 34; 6, 652; Claud. Eutr. 2, 575:

ut (hostis) fronte simul et sinu exciperetur,

in the centre, Tac. A. 13, 40:

in intimo sinu pacis,

i. e. in the midst of a profound peace, Plin. Pan. 56, 4.—
c.
In sinu alicujus, in the power or possession of (postAug. and rare):

opes Cremonensium in sinu praefectorum fore,

Tac. H. 3, 19:

omnem fortunam in sinu meo habui,

Dig. 22, 3, 27.—
d.
A hiding-place, place of concealment: ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinunt, qs. in their bosoms (or, as we say, in their sleeve ), i. e. in secret, Cic. Tusc. 3, 21, 51;

so of secret joy,

Tib. 4, 13, 8:

in tacito cohibe gaudia clausa sinu,

Prop. 2, 25 (3, 20), 30; Sen. Ep. 105, 3; cf.

also: plaudere in sinum,

Tert. Pudic. 6: suum potius cubiculum ac sinum offerre contegendis quae, etc., the secrecy or concealment of her bed-chamber, Tac. A. 13, 13:

abditis pecuniis per occultos aut ambitiosos sinus,

i. e. in hidingplaces offered by obscurity or by high rank, id. H. 2, 92.—
e.
Sinus Abrahae, the place of the spirits of the just (eccl. Lat.):

sinum Abrahae, regionem non caelestem, sublimiorem tamen Inferis,

Tert. adv. Marc. 4, 34. —
B.
A bay, bight, gulf:

ut primum ex alto sinus ab litore ad urbem inflectitur,

Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; cf.:

portus infusi in sinus oppidi,

id. Rep. 3, 31, 43; 1, 3, 5; id. Imp. Pomp. 11, 31; id. Verr. 2, 5, 56, § 145; id. Att. 16, 6, 1; * Caes. B. C. 2, 32; Sall. J. 78, 2; Liv. 8, 24; Plin. 2, 43, 44, § 114 (Jahn, nivibus); Suet. Aug. 98; id. Tib. 16; Verg. A. 1, 243; 6, 132; Hor. C. 1, 33, 16; id. Epod. 10, 19.—
2.
Transf.
(α).
The land lying on a gulf, a point of land that helps to form it (perh. not ante-Aug.):

segetibus in sinu Aenianum vastatis,

Liv. 28, 5 Drak.:

jam in sinum Maliacum venerat (with an army),

id. 37, 6; Tac. A. 14, 9; id. H. 3, 66; id. Agr. 23; Plin. 6, 8, 8, § 23; Just. [p. 1710] 2, 4, 26; 24, 4, 3.—
(β).
A curve or fold in land, a basin, hollow, valley:

Arpini terra campestri agro in ingentem sinum consedit,

Liv. 30, 2, 12:

subito dehiscit terra, et immenso sinu laxata patuit,

Sen. Oedip. 582; id. Herc. Fur. 679; Plin. 2, 44, 44, § 115:

jugum montis velut sinu quodam flexuque curvatum,

Curt. 3, 4, 6:

montium,

id. 3, 9, 12.
2.
sīnus, i, m., v. sinum.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?
Synonyms:

Look at other dictionaries:

  • sinus — 1. (si nus ) s. m. 1°   En géométrie, le sinus d un arc ou d un angle est la perpendiculaire abaissée d une extrémité de l arc sur le diamètre qui passe par l autre extrémité. •   Il est indubitable, et en cela Descartes mérite un coup d… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Sinus — may refer to:In anatomy, where a sinus is a sac or cavity in any organ or tissue: *Sinus (anatomy), description of the general term *Anal sinuses, the furrows which separate the columns in the rectum *Paranasal sinuses, air cavities in the… …   Wikipedia

  • SINUS — Veteribus quod inter brachia ad summum pectus intercipitur, dictum est i vide supra Gremium, unde et recessus littorum, in quos se mare insinuat, Sinus; et Sinum vestium vocavêre, quodcumque partem illam corporis regeret, Tunicae, Togae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sinus — Sm (eine trigonometrische Funktion) per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. sinus Krümmung ; dieses übersetzt arab. ǧaib, das aber in der mathematischen Bedeutung auf ein anderes Wort zurückgeht (ai. jīvā Bogensehne ).… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Sinus — Si nus, n.; pl. L. {Sinus}, E. {Sinuses}. [L., a bent surface, a curve, the folds or bosom of a garment, etc., a bay. Cf. {Sine}, n.] 1. An opening; a hollow; a bending. [1913 Webster] 2. A bay of the sea; a recess in the shore. [1913 Webster] 3 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sinus — Si nus, n.; pl. L. {Sinus}, E. {Sinuses}. [L., a bent surface, a curve, the folds or bosom of a garment, etc., a bay. Cf. {Sine}, n.] 1. An opening; a hollow; a bending. [1913 Webster] 2. A bay of the sea; a recess in the shore. [1913 Webster] 3 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sinus — 1590s, abscess, sore, from M.L. sinus, from L. sinus bend, fold, curve. Meaning hollow curve or cavity in the body is attested from 1670s. Sinusitis inflammation of a sinus is recorded from 1896 …   Etymology dictionary

  • Sinus — eines Winkels φ ist in einem rechtwinkligen Dreieck, das den Winkel φ besitzt, das Verhältnis der gegenüberliegenden Kathete zur Hypotenuse. Die Sinusfunktion ist die Umkehrung des Integrals Dieselbe hat die Periode 2π, und… …   Lexikon der gesamten Technik

  • sinus — sínus m DEFINICIJA 1. anat. a. polukružna koštana šupljina prevučena sluznicom [paranazalni sinusi; upala sinusa] b. izbočenja ili proširenja šupljih organa c. (mn) vezivni kanali smješteni između dva lista tvrde moždine 2. mat. trigonometrijska… …   Hrvatski jezični portal

  • sinus — m. anat. Seno. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • sinus — has the plural form sinuses. In Latin the plural is sinus, not sini …   Modern English usage

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”